Daripada pemerhatian saya mengenai peniaga-peniaga melayu terutamanya peniaga-peniaga kecil tak kiralah berniaga apa sekali pun sebenarnya; pertama kita kekurangan pengetahuan dlm perniagaan yg nak dibuat. Kita selalu terikut-ikut kalau org buka kedai makan kita pun buka kedai makan, kalau jual char kue teow ada pulak yg buat char kue teow, jual jambu 88 semua jual jambu 88,99, dan macam2 lagi. Jadi gerai-gerai macam cendawan tumbuh. Kemudian kita tak nak belajar & ikut cara tersendiri. Service & kebersihan ikut dan je. Kalau pelanggan tegur kita marah balik, sedap ke tak sedap ke tak peduli janji dpt duit. Kedua, kekurangan modal. Jadi terpaksa gunakan yg perlu sahaja dan tak kira kat mana nak berniaga kadang-kadang kerusi meja yg putih dah jadi hitam. Bila dpt pinjaman gunakan utk yg lain & bukan utk tujuan modal pusingan perniagaan. Ketiga, tak mahu bekerjasama & tolong menolong sesama sendiri dan selalunya timbul perasaan hasad dengki jadi mulalah bermasam muka dan mulalah gunakan khidmat bomoh dan ilmu hitam (BMW) Keempat, kalau nak berniaga juga jgn duduk disatu-satu tempat jual la kat pasar malam ke, pasar tani ke, karnival usahawan ke yg bergerak dari satu tempat ke satu tempat, jadi tak sempat nak bergaduh atau bermasam muka. Ambil pengalaman dan belajar selok belok berniaga dulu kemudian barulah buka kedai atau restoren ke. Kalau dah ada perkara 1,2 & 3 boleh la terus berniaga.
Bukan la semua peniaga-peniaga melayu macam ni, ada yg dah berjaya pun & dah buka cawangan dimerata-rata tempat. Kepada yg dah berjaya tu bantu-bantulah pulak peniaga-peniaga kecil ni & berilah bimbingan. Barulah perniagaan anak bangsa kita akan maju dan berkembang.
Sekian, untuk renungan dan kita fikirkan bersama..!!
No comments:
Post a Comment